Hafta içi sıradan bir gün, evdeki çalışma köşemde günün son toplantılarına giriyorum. Toplantıların arasında da valizimi toparlıyorum. Öyle tuhaf ve güzel bir dönemdeyiz ki, topluca dijital nomad'lere dönüştük. İşi ve evi İstanbul'da olan, evlerimizin arasındaki mesafenin yürüyerek on beş dakika olduğu arkadaşlarımla bile İstanbul'da aynı tarihlerde denk gelebilmek tamamen tesadüf oluyor. O gün de öyle … Okumaya devam et sıradan ama keyifli kesitler
Yeni keşifler peşinde yollara düşmek, içinde bulunduğum ortamı değiştirmek, gözlem yapacak ortamlara girmek, deneyimlemek benim hayata karşı motivasyonumu arttırıyor. Kendimi bildim bileli, nereye gitsem, "Etrafta keşfedilecek neler var?" diye araştırmaya başlarım. Keyifle güneşlendiğim yerden veya bir romana gömülmüş miskinlik yaparken beni olduğum yerden kaldırabilecek tek cümle: "Etrafta yeni yerler açılmış, gidip bir bakalım mı?" Mayıs … Okumaya devam et Urla’nın en popülerleri: Manej, Teruar Urla ve Od Urla
Sonunda restoranlara, cafelere, barlara tekrardan kavuştuk. Açıldıkları gün iş çıkışında soluğu mahallemizdeki en sevdiğimiz bar olan Hunhar'da aldık. Özlediğimiz kokteylleri kapanışa kadar ardı ardına devirdik. Mekanlar kapandıktan sonra, eve gitmeye hiç niyeti olmadan kaldırımda takılmaya devam eden güruha karıştık. "Çakmağınız var mı?", "Ben de biramı şuraya koysam problem olmaz değil mi?" gibi basit sohbetler, uzun … Okumaya devam et Not Defterim: Balat’tan harika bir teras ve izlemelik şahane filmlerle diziler
Evim ve işim İstanbul'da olmasına rağmen, İstanbul'da bir haftadan uzun kalmayı yadırgadığımı fark ettim. Bundan yıllar önceydi. İstanbul'da her gün şirkete giderek 08:00 - 17:00 çalıştığım bir işim vardı, MBA yüksek lisansı yapıyordum aynı zamanda. Bütün bunların arasına nasıl sıkıştırdığımı şimdi düşününce anlayamıyorum ama oldukça aktif de bir gece hayatım vardı. Ev partileri, bütün yeni … Okumaya devam et İstanbul’da geçen günlerden notlar
Ani bir kararla ve bir kabin boy bagajla Teos'a giderken, orada kesintisiz biçimde bir ay kalmayı planlamamıştım açıkçası. O anda yalnızca, tam kapanmayı İstanbul'daki minik evim yerine, Teos'taki teras ofisimde, her fırsatta denize girebileceğim bir mesafede çalışarak geçirmenin çok daha cazip olacağıydı... Günler inanılmaz bir hızla birbiri ardına devrildikten ve günlerin büyük bir kısmını günde … Okumaya devam et Elementler Serisi Günlüklerim – 1
Üretmeden, yazmadan, düşünmeden, mecburiyetler pastasının sadece kremasını sıvayıp üzerine tek bir kiraz koymadan geçirdiğim her bir günü kendime zehir ettim. Oysa benim tarlamın da ayrık otlarından temizlenmeye, ekilmeden sürülmeden, üzerine basılmadan durmaya ihtiyacı vardı. Nadas. "Doğada her mevsim tomurcuklanıp sürekli yeniden çiçek açan hiçbir bitki yoktur. Bu satırlar Ege Soley'in Sakin adlı kitabından. Her zaman … Okumaya devam et Nadasımın Eşlikçileri: Bu aralar okuduğum kitaplar
Tam kapanma başlamadan 48 saat önce... Daha muafiyet ve izin belgelerinin kapsamının, neyin yasak olup olmayacağı detaylarının tamamen bulanık olduğu, yalnızca "tam kapanma"nın başlayacağını bildiğimiz anlar. Kabin boy bagajımın kapağını açıp dolabımın karşısına dikiliyorum. Ata, sata, dağıta bitiremediğim kıyafet yığınını karşıma alıyorum. Bu anlarda hep aklıma gelen "Bunları satın almak için toplamda kaç saat çalışmışımdır … Okumaya devam et Tam Kapanma Günlükleri: Aza değil, sadeye tamah ettim.*
Nisan ayı, bahar coşkusundan oldukça uzak geçiyor. Festivaller, hafta sonu parkta buluşmalar, sabah evden çıkıp o plandan bu plana koştuğumuz günler, havalar güzelleşir güzelleşmez seyahatlerin sayısının artması, şimdiki hayatımıza ait olmayan şeyler. Bahar coşkusu bir yana, herkesin ruhsal iniş çıkışlarının ve tahammül seviyesinin zorlandığı günler geçiriyoruz. Dokunduğunuz kişi öfkeyle patlıyor. Yolda kendi kendine konuşan, markette … Okumaya devam et Bu dönemde keyifli kalma reçetesi
Yasak ve kısıtlamaların sürekli değişmesi, tahminimizden oldukça uzun bir dönemi kısıtlamalarla geçirmemize rağmen vaka sayılarının hiç olmadığı kadar çok artması, tedbirli olmak istemekle artık sıkılmaya başlamak uçları arasında gidip gelmeler derken, tuhaf günler devirmeye devam ediyoruz. Ben ya bu duruma da adapte oldum ya da havaların yavaş yavaş güzelleşmesi, sabah uyandığımda dışarıda ışıl ışıl bir … Okumaya devam et Not Defterim: Evde Neolokal, Normal People, Kaderin Kodu, Çevre için İyi Hareketler, Power Yoga
Mutluluğumuzu bir gün lavın altında kalacak, bir kasırgada yerle bir olacak, bir çikolata ya da şarap lekesiyle güzelliğini kaybedecek şeylere bağlamamamız gerektiğini savunan eski çağ filozofları ne kadar da haklı diye düşünmeden edemiyor insan. Yukarıdaki cümle okumaya doyamadığım yazarlardan Alain De Botton'un Mutluluğun Mimarisi adlı kitabından. Uzun bir süredir hafta içleri yoğun saatler çalışmam bir … Okumaya devam et Cevapsız Ağrı: Rutubet, Cin ve Aşk Ayetleri*
Bir Doz Minik Güzel Şey 