Yoğun bir iş temposu, karışık bir ülke gündemi, sevimsiz bir hava bir arada üzerime üzerime gelmeye başlayınca, her zaman yaptığım şeyi yapıyorum: Kaçıyorum. Cuma günü, minik bir çanta toplayarak Adana'nın yolunu tutuyorum. Adana'ya ayak bastığım anda hayatımdan ilk çıkan şey mont oluyor, tekrar İstanbul'a dönene kadar da güneşli ve yirmi derecelerde bir hava eşlik ediyor … Okumaya devam et Aralık Not Defterim: Adana – İstanbul hattından lezzetli adresler, sanatsal etkinlikler
Çok uzun yıllardır ilk defa, bir yıl boyunca hiç yıllık izin kullanmadan çalıştım. Ki ben, daha işe başladığı ay müdürünün karşısına "Benim Amerika'ya gitmem lazım, dokuz gün ücretsiz izin kullanabilir miyim?" diye dikilen bir karakterdim. Diğer yandan mekan bağımsız çalışmanın avantajını sonuna kadar kullandım. Yazın büyük bir kısmında İstanbul dışındaydım; ama daha önce gittiğim, bildiğim … Okumaya devam et Not Defterim: Gün batım adreslerinden, astrolojik haritaya; en lezzetli hamburgerden, sanata…
Hava karanlıkken evden çıkıyorum. Elimde bir kaşık hindistancevizi yağı karıştırılmış kahve dolu fincanımla. Sabah kahvaltısı niyetine... Mesleki olarak çok geliştirici, özel hayat açısından bakarsak oldukça yoğun bir tempoda çalışıyorum. Sürekli partilememe ve yoğun flört gündemime alışan arkadaşlarıma endişe verecek kadar sakin günler geçiriyorum. Sıcacık bir duş alıp yağlara bulanmak ve sonra sıcak evimde takılmak, dışarıdaki … Okumaya devam et İstanbul’dan Keşifler: Yalova Restorant, Primitif Sokak Yemekleri, Westend, nab.
Üzerime bir elbise geçirip evden çıktığım, el kadar çantaya birkaç bikini, jean şort ve crop top koyup haftalarca seyahat ettiğim günleri, bronz bacaklarımı, tuzlu su ile hep hacimli duran saçlarımı şimdiden özlemeye başladım bile. Geçenlerde bir sabah, "Çok soğuk." diye isyan ederek taksiye binip, kahve termosumu kafama diktiğim anda taksici abi büyük bir sükunetle "150 … Okumaya devam et Not Defterim: Türk Mutfağı 2.0, Ahmet Kaya, İki Tek, İkiz Kalpler Meditasyonu
Hayatımı düzene sokarak, kendi dengemi bulmaya çalıştığım günler geçiriyorum diye inkar edecek değilim: Ben gerçekten gece dışarı çıkmayı, sabahlara kadar dans etmeyi ve ayaklarımın sızladığını eve gelip yatağa uzandığımda fark etmeyi seviyorum. Üzerine 748473 kişi bassa da, üzerine yapış yapış iz bırakacak şekerli bir kokteyl dökse de hiç dert etmeyeceğim, ayda en az iki kere … Okumaya devam et Not Defterim: Kucuk by Klein, Arter, Living with Yourself, Kaldırım Serçesi
Yıllarca kazandığım bütün parayı uçak biletlerine ve airbnb evlerine gömdüğüm bir hayat sürdüm. Her hafta cuma günü şirkete kabin boy bir bagajla gidip, her pazartesi yepyeni keşifler yapmış olarak işe dönüyordum. Hatta bazen sabah 8:00'de şirketteki masamda olmam gereken saatlerde, kendimi bir sırt çantasıyla iki ülkenin sınırında bir tren istasyonunda ilk treni beklerken ve İstanbul'a … Okumaya devam et Not Defterim: Seyahat Sayıklamaları, Cortiletto, Dünyada Karşılaşmış Gibi, Rita Moda, Limitsiz Sushi Akşamı
Yılın son günü, cebimizde milli piyango biletlerimiz Emirgan'dan Bebek'e kadar yürüyoruz. Satılık yazısı asılmış denize sıfır dairelere bakınarak, "Yok onun manzarası güzel ama balkonu küçük.", "Baksana araç park edecek yeri bile yok." gibi ukalalıklar yaparak... Ertesi gün milyoner olarak uyanırsak, o parayı ne yapacağımızı tartışıyoruz annemle. Onun için "ev" gerçekten hayatın önemli bir unsuru. Olabileceği … Okumaya devam et Hala milyoner olmayan bir kızın not defteri: Tuhaf Bir Dibe Vurma Hikayesi, Velvet Cafe, Jameson ve devamı…
Kaç gece kendimi topuklu ayakkabılarım ve mini eteğimle Yenibosna metro istasyonunda buldum; soğuk içime işlerken -sonunda gelen- metronun yansımasından kendime baktığımda "Şu andaki görüntünle Spago'nun ferah ve upuzun barının kenarına daha çok yakışabilirdin. Elinde de ders kitabı yerine, şampanya kadehi olabilirdi. Veya nefis bir kokteyl, mesela Pandora's Box." diye düşündüm ve "Neyin peşindesin kızım, ne … Okumaya devam et Not Defterim: İkitelli, Son Zenne, Pera’nın Zamanı, La La Land, Bridget Jones
Bir Doz Minik Güzel Şey 