Hayatımı düzene sokarak, kendi dengemi bulmaya çalıştığım günler geçiriyorum diye inkar edecek değilim: Ben gerçekten gece dışarı çıkmayı, sabahlara kadar dans etmeyi ve ayaklarımın sızladığını eve gelip yatağa uzandığımda fark etmeyi seviyorum. Üzerine 748473 kişi bassa da, üzerine yapış yapış iz bırakacak şekerli bir kokteyl dökse de hiç dert etmeyeceğim, ayda en az iki kere … Okumaya devam et Not Defterim: Kucuk by Klein, Arter, Living with Yourself, Kaldırım Serçesi
Düzenli görüştüğün bir adamla yollarını ayırdığında, duygusal karmaşalar yaşıyorsun, kendini, onu, ilişkiyi sorguluyorsun filan; ama bütün bu duygusal meseleleri bir kenara bırakırsak, bir de "Eee, şimdi bu gün ne yapacağım?" sorusuyla baş başa kalıyorsun. Çünkü hayatında gerçekten keyifli vakit geçirdiğin biri olduğunda, akşam yemeği yemek için buluşuyorsun onunla, hoop bir bakmışsın sabaha kadar dans ediyorsunuz, … Okumaya devam et Not Defterim: İlişki Sonrası Düşünceler, Midsommar, Avokado Bar, Hane Kadıköy…
Merhaba! Hayat, insanla hep dalga geçiyor. Tam bilmiş bilmiş mutluluk yazıları yazarken, keyfim de ziyadesiyle yerindeyken, sabahları erkenden işe gidip tıkır tıkır çalışıyor, akşamları oradan oraya fink atıp, kızlarla kadehleri tokuşturup, güzel kollar arasında geceleri gündüzlere bağlıyorken, "Sen misin bilmişlik yapan?" dedi bana adeta. Önce bir ateşlenerek yataklara düştüm. Kafamı kaldıramadığım günlerce uyku üzerine de, … Okumaya devam et Kurtuluş’tan Moda’ya harika kahvaltı adresleri: Marika, Opelvese ve Brekkie Breakfast Club
Yılın son günü, cebimizde milli piyango biletlerimiz Emirgan'dan Bebek'e kadar yürüyoruz. Satılık yazısı asılmış denize sıfır dairelere bakınarak, "Yok onun manzarası güzel ama balkonu küçük.", "Baksana araç park edecek yeri bile yok." gibi ukalalıklar yaparak... Ertesi gün milyoner olarak uyanırsak, o parayı ne yapacağımızı tartışıyoruz annemle. Onun için "ev" gerçekten hayatın önemli bir unsuru. Olabileceği … Okumaya devam et Hala milyoner olmayan bir kızın not defteri: Tuhaf Bir Dibe Vurma Hikayesi, Velvet Cafe, Jameson ve devamı…
Bir zamanlar ayaklı Foursquare gibiydim. Etrafımdaki herkes yemek veya haftasonu planını yapmadan önce bana danışırdı. Canlı müzikli bir yere gitmek istiyorum, ilk buluşma için kızı etkileyecek bir mekana ihtiyacım var, en iyi sushi'yi nerede yerim... Bu tip soruların hepsine hazırdım. Şehrin göbeğinde çalışıyor, her gün öğlen ve akşam yemeğimi dışarıda yiyor, İstanbul'da yeni açılan her … Okumaya devam et İstanbul’dan Keşifler: Smelt&Co Tadımları, Komşuköy, TOI ve Healthyish
“Bunun hiç başına gelmeyeceğini, gelemeyeceğini, dünyada bunlardan hiç birinin başına gelmeyeceği tek kişi olduğunu sanırsın; sonra herkese olduğu gibi hepsi teker teker senin de başına gelmeye başlar.” 2004 senesi, benim hayatımdaki önemli dönüm noktalarından biriydi: İstanbul’a taşındığım sene, reşit olduğum sene, ailemden ayrı yaşamaya başladığım sene… Şimdi dönüp geriye baktığımda daha bir sürü dönüm noktası … Okumaya devam et Not Defterim: İstanbul’a Dönüş, Müşkülpesent, Craft, Kış Günlüğü
Bütün hafta çılgıncasına yoğun bir tempoda çalışıp, akşamları da mba dersine girip yorgunluktan perişan olmuş mantıklı bir insan ne yapar? Cumartesi günü şöyle öğlene kadar güzel bir uyku çekip kendine gelir. Alarmsız uyanır, yatakta döne döne kahvaltıda ne yesem diye düşünür, dinlenir, enerji toplar, özlediği arkadaşlarıyla görüşür filan. Tabii ki ben, hala plan yaparken “mantık” … Okumaya devam et Gaziantep – 1: Katmerci Zekeriya Usta, Orkide Pastanesi, Küşlemeci Halil Usta, Tahmis Kahvesi ve Elmacı Pazarı
Bir gün şirket asansöründe yüzümü aynanın dibine yaklaştırıp, garip mimikler yaparak gözümün kenarındaki kaz ayaklarını kontrol ediyorum endişeyle. Ertesi gün o endişelerimin inadına karnıma ağrılar girip gözlerim çizgilere dönüşene kadar gülüyorum kahkahalarla... Bir gün kolumu kaldırmaya halim olmuyor, beni arayanlarla telefonda konuşmaya bile üşeniyorum. Yabanileşiyorum. Ertesi gün sabahlara kadar dans edip, durmaksızın konuşuyorum içim içime … Okumaya devam et Not Defterim: Gizli Anların Yolcusu, Set Up, Denmas, Gastra, Minimalleşme Çabaları, Kahve Festivali…
Yaz bitiyor. Aşırı sıcak diye söylenmeler sona erdi. Okul alışverişine davet eden reklam postaları ardı ardına düşer oldu. Şeftaliler saman gibi olmaya başladı, ısırınca koldan aşağı süzülmüyor suları... Neyse ki bacaklar hala bronz. Güneş gözlüğü hala evden çıkmadan yanına mutlaka alınması gerekenler listesindeki varlığını koruyor. Haftasonu kaçamaklarına giderken bikini hala çantanın olmazsa olmazı. MBA dersleri … Okumaya devam et İstanbul’da yaz bitmeden: Perili Köşk, Sahil Yürüyüşü, Klein Garten
Yatak - deniz - teras - çimlerin üstü biçiminde mekik dokuyarak geçirdiğim muhteşem Teos günlerinden sonra, bütün yazın yorgunluğunu üzerimden atıyor, yanımda getirdiğim kitapların neredeyse hepsini okuyorum. Enerjiyi depoladıktan sonra, “Hadi, Akın’a gidelim.” diyoruz. Urla’nın Özbek Köyü’ndeki Akın'ın Yeri Balık Restoran, meze konusunda Türkiye topraklarındaki açık ara favori restoranım. Ben meze severim. O yüzden gittiğim … Okumaya devam et Urla – Çeşme Rotasından Notlar: Akın’ın Yeri, Before Sunset, Veranda Alaçatı
Bir Doz Minik Güzel Şey 